Pojezierzy Południowobałtyckich
Encyklopedia PWN
część Pojezierzy Południowobałtyckich, między Pobrzeżem Gdańskim i Doliną Dolnej Wisły na wschodzie a Borami Tucholskimi i Wysoczyzną Polanowską na zachodzie;
najdalej na wschód wysunięta część Pojezierzy Południowobałtyckich, położona po pr. stronie doliny Wisły i po obu stronach jej dopływu, Drwęcy;
część Pojezierzy Południowobałtyckich między doliną Wisły na zachodzie a Pasłęką na wschodzie;
część Pojezierzy Południowobałtyckich, w Polsce i Niemczech, na południe od Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej, po obu stronach Odry;
Meklemburskie, Pojezierze, Mecklenburgische Seenplatte,
zachodnia część Pojezierzy Południowobałtyckich, w północno-wschodnich Niemczech, między dolinami dolnej Łaby i dolnej Odry;
woj. (od I 1999) w zachodniej Polsce;
